VIERINGEN

Week 32 – nummer van 10 augustus 2022

van Don Bosco Buizingen voor Sint-Martinus Halle

 

 

VERSLAG PAROCHIERAAD DON BOSCO 15 JUNI 2022 (deel 1)

De laatste parochieraad van dit werkjaar en de eerste van een nieuw voorzitterschap, nu een trio: Lut, Hugo en Willy nemen de fakkel over van Hilde en aRne. En naast laatste en eerste was deze parochieraad dank zij allerlei mensen ook meteen de aangenaamste maar toch ook de langste. Een hoop superlatieven, en in dit verslag tracht ik jullie te verklaren waarom dat zo was.

Het was de bedoeling om vandaag afscheid te nemen van Raymond Decoster en Guy De Keersmaeker te verwelkomen. Spijtig genoeg waren beiden verhinderd, maar voor Raymond organiseert de parochie op 24 juli wel een drink. Voor de verwelkoming van Guy De Keersmaeker is nog geen moment vastgelegd.

Rudy brengt een mooie bezinning over vogels van alle kleuren en maten, en over vingerafdrukken – dus eigenlijk over variatie en over de schoonheid van en de verwondering over diversiteit. Daarna volgt de hoofdbrok: de introductie van Jolien als nieuwe zingevingswerker. Jolien stelt zich eerst voor, en hieruit blijkt dat zij al van kindsbeen af en van huis uit erg betrokken is met deze parochie. En als zingevingswerker wil zij de parochie nog meer in de kijker zetten: een stevige rebranding van de website, vorming aan jongeren, deelname aan de 10-daagse van de geestelijke gezondheidszorg, noem maar op. Ideeën te over, en er worden al meteen vrijwilligers gezocht om hieraan mee te werken. De actieve betrokkenheid zet zich door als Jolien ons allemaal meeneemt in een bingospel over hoe goed wij elkaar kennen – of juist niet. Wie wist dat onze groep zowel talenknobbels als wiskundebollebozen telden, muzikanten en zangers/zangeressen, reizigers over de wereld en doorheen hun carrière en mensen met een leuke bijnaam? Maar het moest wel wat interactiever, we moesten die geheimen aan elkaar ontfutselen zonder er rechtstreeks naar te vragen.  Een hele uitdaging! Uiteindelijk won Els de bingo en kon Jolien buigen onder een hartelijk en welgemeend applaus. Welkom, Jolien!

Maar hierna moest ook de rest van de agenda afgewerkt worden. Er wordt een kaartje gezocht voor Marijke die 70 jaar werd en het voorzitterstrio spreekt af om ook gedurende het reces kaartjes te blijven sturen bij belangrijke gelegenheden. Ook de vieringen worden besproken, waarbij veel aandacht werd besteed aan het orgelspel op 22 mei met de vraag of dit herhaald kan worden, of uitgebreid. Helaas blijkt dit niet zo eenvoudig. Mooie herinneringen zijn er ook aan de Pinksterviering waarin eerst Kathleen werd toegezongen en daarna ook het koor een gesmaakt optreden ten beste gaf. Naar aanleiding van de getuigenis van Ivo Vanvolsem, reflecteerde Hugo over de twee maten die schijnen te gelden in onze Westerse wereld, waarbij mensen op de vlucht voor wreedheden zo onrechtvaardig verschillend worden behandeld: voor Oekraïne gaan de poorten zowel van de mensen als van de overheid meteen wagenwijd open, terwijl vluchtelingen uit Afrika of de Arabische oorlogsgebieden zonder veel verpinken terug in de zee geduwd worden waarbij we hen liever laten verdrinken dan hen toegang tot asielprocedures te geven. Terechte verontwaardiging waar Hugo, Ivo en nobelprijswinnaar Dr. Mukwenge een spreekbuis van zijn. Dit is een op waarden gerichte maatschappij zoals Europa eigenlijk onwaardig!

Toen iemand over een bepaalde viering opmerkte dat de teksten toch wat aan de oubollige kant waren, werd meteen de werking van onze Parochie van een positieve kant belicht: elke week een andere voorganger betekent ook elke week een andere stijl, en als een bepaalde stijl iemand niet ligt, kan die zich toch verheugen het de volgende week toch weer anders zal zijn!

(wordt vervolgd).